Het statuut en de bescherming van de vakbondsafgevaardigde worden geregeld door cao nr. 5. Deze cao vormt een kaderregeling; op het niveau van het paritair (sub)comité of van de onderneming kunnen de concrete modaliteiten verder verduidelijkt worden. Wel kunnen de cao’s afgesloten op sectoraal of ondernemingsniveau nooit in strijd zijn met de bepalingen van cao nr. 5, die gelden als minimumbepalingen. [1238]
Dit laatste geldt ook voor algemeen verbindend verklaarde sectorale cao’s (niettegenstaande cao nr. 5 zelf nooit algemeen verbindend werd verklaard): zie bv. J. Buelens, Cao’s en een vakbondsafvaardiging: voor alle bedienden?, ISUA-opstellen, Antwerpen, Universiteit Antwerpen, 2002, 49; O. De Leye, “De betekenis van art. 10 van de Cao-wet”, JTT 1988, 153-156; zie ook ATO, I-503-125. Anders: X., ‘De cao’s over de vakbondsafvaardiging’, in X., Overlegorganen, Diegem, Ced.Samsom, II.1/5, 145 (3 juni 2002).