In 1977 werd door de Europese wetgever een Richtlijn in het leven geroepen ter bescherming van de rechten van werknemers bij een overdracht van een onderneming of een of meerdere afdelingen ervan. [968] Deze Richtlijn werd in België in 1985 omgezet in NAR cao nr. 32bis. [969] Dat cao nr. 32bis de omzetting is van een Europese Richtlijn, heeft tot gevolg dat deze cao in het licht van de Richtlijn geïnterpreteerd moet worden, en dat er rekening moet worden gehouden met de rechtspraak van Europees Hof van Justitie dienaangaande.

Cao nr. 32bis is opgedeeld in twee delen: de overgang krachtens een overeenkomst en de overname van activa na faillissement. In het kader van dit boek kan er enkel verder ingegaan worden op de overdracht krachtens overeenkomst.

De bescherming geboden voor werknemers die na een faillissement worden overgenomen als gevolg van een overdracht van de activa, is veel beperkter dan de bescherming van de werknemers die krachtens overeenkomst worden overgedragen. Dat is ingegeven vanuit de bekommernis om een geslaagde overname, en dus de wedertewerkstelling van het personeel, niet te belastend te maken voor een potentiële overnemer zonder echter de belangen van de werknemers uit het oog te verliezen.

In geval van een overdracht door een overdrager in vereffening zijn de gewone regels van de overdracht krachtens overeenkomst wel van toepassing.

De vrijwillige overdracht in het kader van een gerechtelijke reorganisatie door minnelijk of gerechtelijk akkoord (wco) valt ook gewoon onder de overdracht krachtens overeenkomst, voor zover aan alle voorwaarden voldaan is. Voor de overdracht onder gerechtelijk gezag wordt er echter in een afwijkende, voor de werknemers minder gunstige, regeling voorzien in artikel 61 wco-wet en cao nr. 102. Het Hof van Justitie stelde vast dat deze regeling in strijd is met de Europese Richtlijn. [970]