De werknemer heeft het recht om, met behoud van zijn normaal loon, afwezig te zijn op het werk gedurende een aantal uren dat overeenkomt met dat van de door hem effectief gevolgde cursussen. Dit verlof noemt men ‘betaald educatief verlof’ (BEV). Vanaf het moment waarop de werknemer zijn aanvraag heeft ingediend tot op het einde van de opleiding, is de werknemer ook beschermd tegen ontslag. Wanneer de ontslagredenen van de werkgever niet vreemd zijn aan het BEV, is de werkgever drie maanden loon verschuldigd. [594]
De wetgeving over het BEV kent een lange ontstaansgeschiedenis. Al in de jaren zeventig van vorige eeuw kwamen er cao’s tot stand die aan werknemers het recht gaven om, als zij een bepaalde opleiding volgden, met behoud van loon afwezig te zijn op het werk. Oorspronkelijk werden die uren van afwezigheid ‘kredieturen’ genoemd [595], later werd het ‘betaald educatief verlof’. De basiswetgeving van de huidige regeling inzake BEV kwam tot stand door de Herstelwet van 22 januari 1985. [596] In deze wetgeving zijn er wel een heel aantal beperkingen opgenomen. [597] Deze beperkingen hebben betrekking op de aard van de gevolgde cursussen, een maximum op het aantal uren dat men per schooljaar afwezig mag zijn en een loongrens.