3.
Telewerk en huisarbeid
- 3.2. Structureel telewerk

3.2.5. Organisatie van het telewerk

Binnen het kader van de in de onderneming geldende arbeidsduur organiseert de telewerker zelf zijn werk. [376] De schriftelijke overeenkomst met de telewerker moet afspraken bevatten rond de frequentie van het telewerk en eventueel de dagen waarop telewerk wordt verricht, en eventueel de dagen en of uren van aanwezigheid in de onderneming. Tevens moeten de periodes vermeld worden waarin de telewerker bereikbaar moet zijn en via welke middelen. [377]

Aangezien telewerkers in de zin van cao nr. 85 in de huidige stand van de wetgeving onder de notie ‘huisarbeid’ vallen in de zin van art. 119.1, § 1 AOW [378], zijn telewerkers op basis van art. 3bis Arbeidswet [379] uitgesloten van de meeste arbeidsduurbeperkingen [380], en dat ondanks de vraag van de sociale partners in het NAR-advies nr. 1.528 om telewerkers niet te beschouwen als huisarbeiders en ze te onderwerpen aan de Arbeidswet van 16 maart 1971. De Arbeidswet voorziet wel in de mogelijkheid om via KB de arbeidsduurregels geheel of gedeeltelijk toepasselijk te verklaren op de huisarbeiders (en dus op de telewerkers in de zin van cao nr. 85). [381]

Telewerkers zijn onderworpen aan dezelfde werkbelasting en prestatienormen die gelden voor vergelijkbare werknemers die hun werkzaamheden op de bedrijfslocatie van de werkgever verrichten. [382]

De werkgever moet gepaste maatregelen nemen om te voorkomen dat de telewerker geïsoleerd geraakt van zijn collega’s, met name door de telewerker in de gelegenheid te stellen regelmatig collega’s te ontmoeten en toegang te hebben tot informatie betreffende de onderneming. Daartoe kan de werkgever de telewerker op precieze tijdstippen terugroepen in de onderneming. [383]

[376]
Art. 8, § 1 cao nr. 85. Wat hier precies mee bedoeld wordt, is niet helemaal duidelijk. Bij “occasioneel telewerk” verduidelijkt de Memorie van Toelichting bij de Wet Werkbaar Wendbaar Werk een identieke bepaling als volgt: “De werknemer zal dus het aantal uren voorzien in zijn werkrooster moeten presteren, zonder hierbij zijn werkrooster strikt te moeten naleven. Indien de werknemer, bijvoorbeeld wegens een doktersbezoek, zijn arbeidstijd gedurende een uur dient te onderbreken, zal hij dit uur later op de dag moeten inhalen buiten het kader van zijn normale werkrooster en zonder dat dat beschouwd zal worden als een overuur. Dat sluit aan bij artikel 8, § 1 van de collectieve arbeidsovereenkomst nr. 85 van de Nationale Arbeidsraad.” (Parl.St. Kamer 2016-2017, nr. 54 2247/001, 21). Hoe dat juist bij structureel telewerk in de zin van cao nr. 85 aansluit, is niet duidelijk. Structureel telewerk gaat immers verder dan situaties van overmacht of van persoonlijke redenen waardoor de werknemer zijn werkzaamheden niet op de bedrijfslocatie van de werkgever kan uitvoeren.
[377]
Art. 6, § 1 cao nr. 85.
[378]
Wel vallen telewerkers in de zin van cao nr. 85 niet onder de meeste wettelijke bepalingen inzake huisarbeid (art. 119.1, § 2 AOW).
[379]
Wel rijst de vraag in welke mate deze afwijking in overeenstemming is met EU-RL 2003/88/EG (“Arbeidstijdenrichtlijn”). Er is geen uitdrukkelijke afwijking voorzien voor huisarbeid of telewerk. Kunnen alle telewerkers bv. onder de afwijking voor “andere personen met een autonome beslissingsbevoegdheid” gebracht worden? Dat is hoogst betwijfelbaar. Ev. brengt dat de overheidsaansprakelijkheid in het gedrang (wegens de foutieve omzetting van een Europese Richtlijn).
[380]
In het bijzonder vallen ze niet onder de bepalingen inzake zondagsrust, de arbeidsduurgrenzen, nachtarbeid, de naleving van de uurroosters, de regels rond rusttijden en pauzes. Telewerkers vallen wel onder de bepalingen inzake kinderarbeid, jongerenarbeid, moederschapsbescherming.
[381]
Art. 3bis, 2de en 3de lid Arbeidswet.
[382]
Art. 8, § 2 cao nr. 85.
[383]
Art. 8, § 3 cao nr. 85.

Wel rijst de vraag in welke mate deze afwijking in overeenstemming is met EU-RL 2003/88/EG (“Arbeidstijdenrichtlijn”). Er is geen uitdrukkelijke afwijking voorzien voor huisarbeid of telewerk. Kunnen alle telewerkers bv. onder de afwijking voor “andere personen met een autonome beslissingsbevoegdheid” gebracht worden? Dat is hoogst betwijfelbaar. Ev. brengt dat de overheidsaansprakelijkheid in het gedrang (wegens de foutieve omzetting van een Europese Richtlijn).